Historie
Johannes Kerkhovenpolder,
een heel bijzonder stukje Nederland!
Anderhalf eeuw geleden was alles hier nog ‘uiterdijk’.
Kwelder, rauwe slik en water.
Bij de voordeur van het kantoor is een gevelsteen te vinden. Hierop staat: Waar de golven beukten ruist het koren. Waar de oorlog woedde rijpt het zaad. Deze spreuk duidt twee belangrijke momenten aan die van groot belang zijn geweest voor de historie van het bedrijf. De bedijking van de Johannes Kerkhovenpolder, aan het einde van de negentiende eeuw, en de wederopbouw van het bedrijf na de tweede wereldoorlog.
Johannes Kerkhoven
De grondlegger van de Johannes Kerhoven Polder, Johannes Kerkhoven, stamde uit een familie van Amsterdamse bankiers. Hij was de eigenaar/oprichter van het voormalig bankierskantoor Kerkhoven & Co. aan de Herengracht te Amsterdam. Hij woonde te Twello in huize Hunderen en was vader van dertien kinderen. In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, was Johannes geen theeplanter. Zijn jongste zoon; Eduard Julius (1834-1905) ging in 1860 naar Nederlands-Indië, Java. Later volgde zijn oudste zoon; Rudolf Albert (1820-1890). Hij was de vader van Rudolf Eduard, hoofdpersoon van het boek van Hella Haase, ‘Heren van de thee’.
De polder werd vanaf 1845 in drie fasen aangelegd door de grondlegger Johannes Kerkhoven. Hij was afkomstig uit Amsterdam. De kleuren van ons wapen zijn dan ook ontleend aan de kleuren van het wapen van Amsterdam. Drie witte balken symboliseren de drie fasen van de ontginning. In 1883 werd de polder verdeeld over vier bedrijven. Dit wordt gesymboliseerd door de vier korenaren. In de tweede wereldoorlog zijn de bedrijven door de Duitsers verwoest. Dit verklaart de vlam. Het hartschild met drie sterren is afkomstig van het familiewapen van de familie Kerkhoven.
Een kort filmpje van de oogst in de Johannes Kerkhovenpolder op 11 augustus 1936. Voor zover bekend de enige beelden van het bedrijf voor de tweede wereldoorlog.
Onder leiding van architect Dhr. N.J Kruizinga werd in 1952 de Johannes Kerkhovenpolder wederopgebouwd. De tuinarchitect was Mw. M. Ruys. In 2007 voegde de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap de Johannes Kerkhovenpolder toe aan de monumentenlijst. De voorgedragen monumenten, uit de periode 1940-1958, staan symbool voor de wederopbouw na de oorlog.
De Johannes Kerkhovenpolder ontwikkelde zich gedurende de twintigste en eenentwintigste eeuw tot een modern akkerbouwbedrijf. De dagelijkse werkzaamheden worden uitgevoerd door directeur Ludolf Fledderman en één vaste medewerker. Het gebruik van precisielandbouw wordt in toenemende mate toegepast om efficiënt en bewust voedsel te produceren. In onze bedrijfsstrategie wordt ook veel ruimte aan de natuur gegeven. Dit betekent bewust omgaan met gewasbeschermingsmiddelen en meststoffen.
